Σήμερα η κυρίαρχη τάση του κεφαλαίου διεθνώς είναι το πέρασμα των δημόσιων αγαθών άμεσα σε ιδιωτική ιδιοκτησία κι εκμετάλλευση. Γιατί γίνεται αυτό; Έχει αξία το εργατικό κίνημα και η Αριστερά να αντιπαλέψει αυτή την πολιτική; Κι ακόμα, εκτός από το «όχι στις ιδιωτικοποιήσεις» έχει νόημα (και ποιο;) το αίτημα για ακύρωσή τους ή «σπέρνει αυταπάτες»;
Επιχείρηση καθήλωσης του κύματος των Τεμπών
Είναι κοινή διαπίστωση ότι μετά τις 26/1 και τις 28/2 η πρωτοφανής είσοδος του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο άλλαξε ριζικά την κατάσταση. Όξυνε την «κρίση εκπροσώπησης» που ωρίμαζε στο παρασκήνιο και τώρα κατέβηκε στους δρόμους και τις πλατείες. Το αίτημα για δικαιοσύνη, η φράση «δεν έχω οξυγόνο» έγινε πλακάτ, σύνθημα, τραγούδι, πόνος και ελπίδα. Ένα πλατύ κύμα αμφισβήτησης και δυσπιστίας προς το πολιτικό σύστημα κατακλύζει την κοινωνία και σαρώνει τη νεολαία.
Τα κέντρα του αστικού πολιτικού συστήματος επιδιώκουν να ευνουχίσουν τη λαϊκή δράση απονευρώνοντας το αίτημα για Δικαιοσύνη από κάθε ριζοσπαστικό περιεχόμενο. Θέλουν να αποκόψουν τα Τέμπη από τις αιτίες τους, να οδηγήσουν τη διεκδίκηση σε μια νέα εκδοχή «κάθαρσης» και «εκσυγχρονισμού» του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος, να πετύχουν την ανασυγκρότησή του σε αντιδραστική κατεύθυνση.
Ακριβώς το αντίθετο πρέπει να κάνει η αντικαπιταλιστική και κομμουνιστική αριστερά. Να δείξει ότι το έγκλημα των Τεμπών οφείλεται στην αντιδραστική πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και της απελευθέρωσης των αγορών της ΕΕ και όλων των μέχρι τώρα κυβερνήσεων. Να συνδέσει το πάνδημο αίτημα για καταδίκη των ενόχων με την πάλη για τα δημόσια αγαθά, αξιοπρεπή ζωή, ειρήνη. Να δείξει τις ευθύνες όλου του πολιτικού συστήματος, πρώτα απ όλα της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και της αστικής αντιπολίτευσης, της δικαστικής εξουσίας, της ΝΑΤΟποίησης της Ελλάδας, που την έκανε «ξέφραγο αμπέλι» επικίνδυνων στρατιωτικών φορτίων. Να αποκαλύψει τον ρόλο των αντιδραστικών απατεώνων της ακροδεξιάς. Να κάνει βήματα στην ανασυγκρότηση του εργατικού λαϊκού κινήματος και της αριστεράς της ανατροπής και της νέας κομμουνιστικής προοπτικής.