SOS ΒΕΡΜΙΟ

Πάνω από 100 άτομα παρευρέθηκαν το Σάββατο 18 Νοεμβρίου στην εκδήλωση του 'SOS Βέρμιο'. Όπως αναφέρει η Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Νάουσας «το Στέκι Νεολαίας υπερχύλισε από συνδημότες, αλλά και συναγωνιστές από Βέροια και Έδεσσα... Χαρακτηριστικό του μεγάλου ενδιαφέροντος ήταν ότι παρότι η εκδήλωση τράβηξε σε μάκρος, οι συμμετέχοντες δεν αποχωρούσαν. 

Το 2011 ανακοινώθηκε η δημιουργία φαραωνικού αιολικού πάρκου στο Βέρμιο. Ήδη ξέραμε για τις αντιστάσεις στις ανεμογεννήτριες στην Κρήτη και είχαμε επαφές με το κίνημα των συναγωνιστών στις "Σκουριές". Με συνεχείς εκδηλώσεις (παρεμβάσεις στα ΜΜΕ, προβολές, συζητήσεις) επιδιώξαμε την ενημέρωση των συνδημοτών μας. Το δημοτικό συμβούλιο Νάουσας (όπως αντίστοιχα σχεδόν παντού στην Ελλάδα), παρά τις επιμέρους ενστάσεις του, υπερψήφισε την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών στο βουνό μας, με εξαίρεση τη ΛΑΣ (ΚΚΕ). Αυτό, παρότι η περιβαλλοντική μελέτη ήταν μια απάτη, μεταφερμένη από τα νησιά! Απάτη όμως και πλιάτσικο είναι και όλη η συζήτηση για τις ανεμογεννήτριες ως Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ)! Τοποθετούνται σε όλη την Ελλάδα, από την Κρήτη ως τη Σαμοθράκη, δίχως να καλύπτουν τις ανάγκες της χώρας μας, παρότι η Ελλάδα έχει καλύψει την ευρωενωσιακή υποχρέωση σε ΑΠΕ, επιχορηγούμενες από την Ε.Ε. μέσα από λογαριασμούς που πληρώνουμε στη ΔΕΗ, δεν είναι λειτουργικές όταν έχει άπνοια αλλά και όταν έχει πολύ αέρα. Για την εγκατάστασή τους καταστρέφεται χλωρίδα, πανίδα, μικροκλίμα, καλλιέργειες, τουρισμός, ιδιωτικοποιείται και απομυζάται το νερό, υπάρχουν επιπτώσεις σε γεωργία, κτηνοτροφία, την υγεία ανθρώπου και ζώων, στερούν από τους κατοίκους και τους φίλους του βουνού από την αναψυχή και τον αθλητισμό. Στο Βέρμιο υπολογίζεται, με βάση το χωροταξικό σχέδιο, ότι μπορεί να μπουν ως και 2.500 χιλιάδες ανεμογεννήτριες, λόγω του ότι μπορούν να μεταφέρουν ηλεκτρισμό στην Πτολεμαΐδα, δηλαδή το 50% όλων των ανεμογεννητριών στην Ελλάδα, με 20 χρόνια "ζωής" και μετά παρατημένα κουφάρια σε ένα νεκρό βουνό! Όλα αυτά για να πετάξουν εδώ ( και σε όλη την Ελλάδα την πεπαλαιωμένη σαβούρα τους τα γερμανικά και ΕΕ μονοπώλια, καταστρέφοντας την οικονομία, τον πολιτισμό, τη ζωή και τη Φύση μας...»

Πηγή: ergatiki.gr

Θυσία στον Μολώχ του κεφαλαίου

Κατηγορούν το ποτάμι που κυλά ορμητικό και παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του. Δεν μιλούν, όμως, για τις όχθες που το περιτριγυρίζουν.
Μπέρτολτ Μπρεχτ

Δεκαέξι νεκροί (που μπορεί να γίνουν περισσότεροι, δεδομένου ότι υπάρχουν ακόμα τέσσερις αγνοούμενοι), δεκαεφτά τραυματίες (τουλάχιστον τρεις βαριά), μια πόλη (Μάνδρα) ολοσχερώς κατεστραμμένη, μια κωμόπολη (Νέα Πέραμος) με μεγάλες ζημιές. Αυτός είναι ο εφιαλτικός απολογισμός μιας έντονης βροχόπτωσης στη Δυτική Αττική. Οι άνθρωποι πιάστηκαν κυριολεκτικά στον ύπνο, καθώς στη Μάνδρα έβρεχε ελάχιστα. Και ξαφνικά, ένας ορμητικός χείμαρρος που κατέβηκε από το όρος Πατέρας έπνιξε την πόλη και τους ανθρώπους.

Καπιταλισμός και περιβάλλον - σχέσεις καταστροφής

του Λέανδρου Μπόλαρη

(δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Σοσιαλισμός Από τα Κάτω", τεύχος 125, Νοέμβρης-Δεκέμβρης 2017)

Το ναυάγιο του τάνκερ Αγία Ζώνη ΙΙ μόλυνε με τόνους μαζούτ τις ακτές της Αττικής τον Σεπτέμβρη. Το συνδικάτο των ναυτών, η ΠΕΝΕΝ, αποκάλυψε τις ευθύνες του εφοπλιστικού κεφαλαίου [1] και οργάνωσε κινητοποιήσεις. Όμως, δεν πρόκειται για ένα μεμονωμένο επεισόδιο. Προστίθεται σε μια ολόκληρη αλυσίδα παρόμοιων καταστροφών.

Το 2016 από ατυχήματα και ναυάγια σε τάνκερ 6.000 τόνοι καυσίμων διέρρευσαν στη θάλασσα.[2] Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε τις συνεχείς διαρροές από πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου από τη Βόρεια Θάλασσα μέχρι τον Κόλπο του Μεξικού και την Αυστραλία. Κι η απειλή για ακόμα περισσότερα και πιο καταστροφικά τέτοια ατυχήματα είναι παρούσα. Έχει υπολογιστεί ότι μέχρι το 2025 στη Μεσόγειο θα διακινούνται 750 εκατομμύρια τόνοι πετρελαίου από 6.700 τάνκερ ετησίως.[3]

Η ιστορία του καπιταλισμού είναι γεμάτη από τέτοια περιβαλλοντικά εγκλήματα. Από την εξάντληση του εδάφους λόγω της εντατικής εμπορικής γεωργίας μέχρι τα «νέφη» και τα απόβλητα που δηλητηρίαζαν την ατμόσφαιρα στις πόλεις της Βιομηχανικής Επανάστασης, ο καπιταλισμός πάντα κατέστρεφε το περιβάλλον στο κυνήγι του κέρδους. Όμως, αυτή η σχέση απειλεί σήμερα να διαβεί ένα κατώφλι χωρίς επιστροφή.

Οκτώβρης 1917-Νοέμβρης 1973

του Δημήτρη Χατζηπαναγιώτου

Φέτος οι εκδηλώσεις για την τεσσαρακοστή τέταρτη επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου συμπίπτουν με την εκατοστή επέτειο της μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης.

Σύμφωνα με τον Έντουαρντ Χάλλετ Καρ (1892-1982), συγγραφέα της εννιάτομης Ιστορίας της Σοβιετικής Ρωσίας, εμπειρογνώμονα του βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών: «Η Ρωσική Επανάσταση του 1917 είναι αναμφισβήτητη τομή στην Ιστορία, ίσως αξιολογηθεί από τους ιστορικούς του μέλλοντος ως το μέγιστο γεγονός του εικοστού αιώνα. Όπως συνέβη και με τη Γαλλική Επανάσταση του 1789, έτσι και η Οκτωβριανή Επανάσταση θα συνεχίσει για πολλά ακόμα χρόνια να διχάζει. Το βέβαιο είναι όμως ότι υπήρξε η πρώτη πλήρης και ευθεία αμφισβήτηση του καπιταλισμού, ενός συστήματος που είχε επιβάλλει ήδη την κυριαρχία του στην Ευρώπη του τέλους του δέκατου ένατου αιώνα». Ας σημειωθεί ότι ο Ε.Χ. Καρ δεν ήταν αριστερός.