Ο διαχρονικός πολιτικός κατήφορος του Μίκη

Αναρωτιούνται μερικοί: Έχει σώας τας φρένας ο Μίκης όταν μιλάει για τους «εθνομηδενιστές που μας κυβερνούν και για τους αριστεριστές που η κυβέρνηση τους χρησιμοποιεί σαν βαποράκια» καθώς και για «τη χειρότερη μορφή του φασισμού, την αριστερόστροφη»; Βεβαίως απαντούν σχεδόν όλοι όσοι τον είδαν και τον άκουσαν στο Σύνταγμα. Όπως είχε σώας τας φρένας, όταν το φθινόπωρο του 1974 εκφώνησε και προπαγάνδισε το κατάπτυστο «Καραμανλής ή τανκς». Τη «λύση Καραμανλή» την είχε άλλωστε προετοιμάσει σε αγαστή συνεργασία με τον Κώστα Μητσοτάκη από τον Ιανουάριο 1973 όταν βρέθηκε στο εξωτερικό με τη βοήθεια του γνωστού Γάλλου παράγοντα Ζαν Ζακ Σρεμπέρ. Το περιγράφει ο ίδιος αναλυτικά, στον πρόλογό του, στο βιβλίο αφιέρωμα στον Μητσοτάκη με τον τίτλο Πολιτική Βιογραφία (εκδόσεις Παπαζήση). Στο ίδιο βιβλίο γράφει ότι η περίοδος των Ιουλιανών 1965-66 είναι «υπερφωτισμένη και απολύτως παραχαραγμένη». Έτσι «αθωώνει» τον Μητσοτάκη -κι αυτός, ως ανταμοιβή, τον Απρίλιο του 1990, τον έχρισε «υπουργό άνευ χαρτοφυλακίου»!


Βεβαίως είχε σώας τας φρένας όταν στις 15/10/1978 είχε αποδεχθεί να είναι υποψήφιος δήμαρχος στο Δήμο Αθηναίων υποστηριζόμενος από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, παρόλο που το φθινόπωρο του 1976 είχε αποκαλέσει τους Κνίτες «γενίτσαρους»! Ιδού η τότε απάντηση του ΚΚΕ: «Στον κατηφορικό του δρόμο προς την ολοκληρωτική του αποκοπή από την ιστορία, τους αγώνες και τους πόθους του λαού μας, ο Μίκης Θεοδωράκης δεν μπόρεσε, δυστυχώς, να αφυπνιστεί και να σταματήσει κάπου. Σήμερα, δείχνει ανοιχτά πια ο άνθρωπος, πως ενσυνείδητα τραβάει το δρόμο που διάλεξε. Και επειδή οι λιβανωτοί (ραφιναρισμένοι ή όχι) προς τις δυνάμεις της συντήρησης και της αντίδρασης πάντοτε συνοδεύονταν από τις πιο ποταπές συκοφαντίες κατά του κόμματος της εργατικής τάξης, του ΚΚΕ, κανένα δεν ξενίζουν πια ούτε προκαλούν εντύπωση τα αντικομμουνιστικά ξεσπάσματα του μουσικοσυνθέτη, που περίοπτα φιλοξενεί κάθε τόσο στις στήλες του ο φιλοκυβερνητικός Τύπος, μαζί και η Αυγή! Έφτασε μάλιστα ν’ αποκαλέσει γενίτσαρους (!) χιλιάδες και χιλιάδες μέλη και οπαδούς της ΚΝΕ, βρισιά, που ούτε η Ασφάλεια, ούτε ο πιο αντιδραστικός και φασιστικός Τύπος δεν τολμάνε πια να χρησιμοποιούν»! (Ριζοσπάστης, 5/10/1976)

Βεβαίως είχε σώας τας φρένας όταν είχε λοιδορήσει τις συναγωνίστριες του προδομένου Οτσαλάν. Καμιά απάντηση στα ειρωνικά σχόλια των χρυσαυγιτών ότι χαίρονται για την πορεία του από την ΕΟΝ, τη φασιστική νεολαία του Μεταξά το 1936 έως το Σύνταγμα! Τα ενδιάμεσα, πρόσθεσαν, τα διαγράφουμε! Καμιά απάντηση και στο σχόλιο του γιου του ανθρωποφύλακα της Μακρονήσου, του Σκαλούμπακα, ότι «ο πατέρας μου θα χαίρεται εκεί στους ουρανούς ακούγοντας όσα είπε ο Μίκης»!

Δημήτρης Χατζηπαναγιώτου για την εφημερίδα ΠΡΙΝ